ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΘΙΟ ΧΙΑΣΤΟ

Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι μια από τις πιο γνωστές κακώσεις γονάτου και συναντάται πολύ συχνά σε αθλητές, ιδιαίτερα εάν ασχολούνται με αθλήματα που περιλαμβάνουν άλματα, επιβραδύνσεις και επιταχύνσεις, απότομη αλλαγή κατεύθυνσης κτλ. Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς μηχανισμούς που σταθεροποιεί την άρθρωση του γόνατος και αποτελεί τον σύνδεσμο του κάτω άκρου του μηρού με το άνω άκρο της κνήμης. Όταν αυτός ο σύνδεσμος «σπάσει» δίνει μια αίσθηση ότι το γόνατο «χάνεται» και δεν μπορεί να κρατήσει το άτομο σταθερό.

Τα συμπτώματα της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου είναι, μεταξύ άλλων, έντονος πόνος, οίδημα, μεγάλη δυσκολία στο περπάτημα, και απώλεια του πλήρους εύρους της κίνησης της άρθρωσης.

Η διάγνωση της ρήξης πρόσθιου χιαστού γίνεται με ειδικά τεστ που πραγματοποιεί ο ορθοπεδικός συγκρίνοντας τη σταθερότητα του πάσχοντος γόνατος με το υγιές ενώ η πλήρης επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται με μαγνητική τομογραφία.

Η θεραπεία της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου γίνεται χειρουργικά με συνδεσμοπλαστική ενώ η τελευταίας τεχνολογίας αντιμετώπιση της ρήξης πρόσθιου χιαστού είναι η εξατομικευμένη ανατομική συνδεσμοπλαστική για τον πρόσθιο χιαστό. Η συγκεκριμένη προσέγγιση αντιμετώπισης, σε αντίθεση με τις κλασικές επεμβάσεις οι οποίες κατασκευάζουν έναν σύνδεσμο ο οποίος είναι ίδιος για κάθε ασθενή, κατασκευάζει τον σύνδεσμο εξατομικευμένα σε κάθε ασθενή και πάντα με βάση τις ανάγκες και την ανατομία του.

Η μέθοδος της εξατομικευμένης ανατομικής συνδεσμοπλαστικής για τον πρόσθιο χιαστό γίνεται με διπλή δεσμίδα, ακριβώς όπως είναι η φυσική δεσμίδα του συνδέσμου, προσφέροντας επιπρόσθετη σταθερότητα στον ασθενή. Επίσης, η μέθοδος αυτή προσφέρει εξατομικευμένη τοποθέτηση του μοσχεύματος στην περιοχή, παρέχοντας την βέλτιστη ανατομική αποκατάσταση του συνδέσμου και καλύτερη λειτουργία του μοσχεύματος. Με την εξατομικευμένη ανατομική συνδεσμοπλαστική για τον πρόσθιο χιαστό επιτυγχάνεται πιστή ανατομική αποκατάσταση του μοσχεύματος, προσφέροντας έτσι την καλύτερη δυνατή αντοχή και λειτουργικότητά του.